ca dormunu ccà 'n costu
su' comu ammammurati
ndô mammuru dô postu:
e ju ca sugnu aria
e ju ca sugnu ventu
cu sta facciazza laria
passìu, e n'haju abbentu.
Intra stu beddu campu
ca u vivu u chiama santu
ju l'ummira nun stampu,
e n' jettu uci ô cantu:
i sensi l'haju muti
ca almenu su' vint'anni
ma l'arma nun m’a stuti,
Signuri dê malanni!
Signuri dê malanni
malanni chisti sunu
e u munnu ca cundanni
cundanna chiù nissunu;
sti jorna sunu santi
ormai ccà dintra sulu:
chê maschiri e chê scanti
ni pigghianu pô culu.
Stanotti fazzu luna,
c'a notti è scunsacrata:
di mia nuddu s'adduna
e a tavula cunzata
scunzata pi mia arresta:
pê morti chiddi veri
cchiù nun si fa la festa,
e jemu sempri arreri.
Signuri dê malanni
ccà nui muremu ancora
su nichi, menzi e ranni
ni chiurunu ccà fora:
inchìtini di ciatu,
rapiti i purticeddi,
vasativi u passatu
chê cari murticeddi.