mercoledì 4 febbraio 2015

L'assenziu

C’è n’ munnu ca parra
e schigghi ca jetta
ma ‘nnanzi a na bara
si ferma e s’assetta:
e nun poi ciatari
ca stringi la ucca,
a metti a siccari
e l’arma arrisuca.

Nun ci su’ parrini
e mancu duttura
suddu scura a fini:
davanti sti mura
tu ti poi dannari
ma nuddu ti senti:
su’ chianti e amari
duluri tra i denti.

I vuci su’ surdi
e mentri ti voti
già sculanu lurdi
du’ stizzi, e ci noti.
A sula rispusta
ti sapi d’assenziu:
l’amaru si gusta
ciaurannu u silenziu.

1 commento:

  1. TRADUZIONE
    L’assenzio

    C’è un mondo che parla
    e che urla
    ma davanti a una bara
    si ferma e si siede:
    e non puoi fiatare
    ché stringe la bocca,
    la mette a seccare
    e l’anima risucchia.

    Non ci sono preti
    e nemmeno dottori
    se cala la fine:
    davanti queste mura
    tu ti puoi dannare
    ma nessuno ti sente:
    sono pianti e amari
    dolori tra i denti.

    Le voci sono sorde
    e mentre ti volti
    già scolano sporche
    due lacrime, e ci nuoti.
    La sola risposta
    ti sa di assenzio:
    l’amaro si gusta
    odorando il silenzio.

    RispondiElimina